
Nietrzymanie moczu
Niedobór żeÅ„skich hormonów pÅ‚ciowych wystÄ™pujÄ…cy w okresie okoÅ‚o- i postmenopauzalnym może prowadzić do zmian w obrÄ™bie ukÅ‚adu moczowo-pÅ‚ciowego. Brak elastycznoÅ›ci i zwiotczenie tkanek prowadzi do upoÅ›ledzenia funkcji podtrzymujÄ…cej i podporowej dna miednicy i zwieracza cewki moczowej. Powoduje to nasilenie skÅ‚onnoÅ›ci do nietrzymania moczu oraz zakażeÅ„ ukÅ‚adu moczowego.
NajczÄ™stszÄ… postaciÄ… nietrzymania moczu jest tzw. wysiÅ‚kowe nietrzymanie moczu (WNM). W każdym przypadku wzrostu ciÅ›nienia w jamie brzusznej np. przy kaszlu, kichaniu, Å›miechu lub unoszeniu ciężkich przedmiotów może dojść do mimowolnego, niekontrolowanego wycieku moczu.
IstotnÄ… rolÄ™ może odgrywać również osÅ‚abienie dna miednicy przez operacje, liczne ciąże lub wrodzonÄ… wiotkość tkanki łącznej, a także otyÅ‚ość lub przewlekÅ‚e zaparcia (z powodu przewlekle podwyższonego ciÅ›nienia w jamie brzusznej).
Rzadziej stwierdza siÄ™ czysto czuciowÄ… formÄ™ nietrzymania moczu w postaci parć naglÄ…cych. Czysto ruchowe (motoryczne) parcia naglÄ…ce sÄ… w dużym stopniu niezależne od poziomu estrogenów, co wynika z etiopatogenezy tego schorzenia.
Natomiast u starszych pacjentek po menopauzie czÄ™sto wystÄ™puje postać mieszana zaburzenia łączÄ…ca parcia naglÄ…ce z wysiÅ‚kowym nietrzymaniem moczu. GÅ‚ównÄ… rolÄ™ w przypadku parć naglÄ…cych oraz w postaciach mieszanych nietrzymania moczu odgrywajÄ… zapalno-zanikowe zmiany w obrÄ™bie cewki moczowej i pÄ™cherza oraz niedostateczne ukrwienie szyi pÄ™cherza moczowego.
CzÄ™stość wystÄ™powania nietrzymania moczu jest trudna do oszacowania i w zwiÄ…zku z tym nieznana pozostaje liczba niezdiagnozowanych przypadków, jednak najprawdopodobniej zaburzenie obejmuje znaczny odsetek pacjentek. Uważa siÄ™, że okoÅ‚o jedna trzecia kobiet po menopauzie ma dolegliwoÅ›ci zwiÄ…zane z mniej lub bardziej wyrażonym nietrzymaniem moczu. Zaburzenie wciąż pozostaje tematem tabu, pociÄ…gajÄ…c za sobÄ… poważne skutki w postaci pogorszenia jakoÅ›ci życia pacjentek z powodu trudnoÅ›ci w życiu zawodowym, a także problemów z partnerem. W szczególnoÅ›ci w przypadku kobiet w starszym wieku prowadzi to do wycofania z życia spoÅ‚ecznego oraz izolacji. Dlatego problem nietrzymania moczu należy wydobyć ze sfery tematów tabu.
Leczenie wysiÅ‚kowego nietrzymania moczu polega w gÅ‚ównej mierze na przywróceniu prawidÅ‚owych stosunków anatomicznych w obrÄ™bie struktur miednicy mniejszej. Przy niewielkim nasileniu WNM zadowalajÄ…ce efekty przynoszÄ… ćwiczenia wzmacniajÄ…ce mięśnie dna miednicy. Podawanie estrogenów może Å‚agodzić objawy WNM. Szczególnie w przypadkach mieszanego nietrzymania moczu duża część pacjentek odpowiada pozytywnie na leczenie estrogenami podawanymi dopochwowo. Estriol jest w powyższych przypadkach równie skuteczny jak estradiol. Uzyskuje siÄ™ zmniejszenie iloÅ›ci wyciekajÄ…cego moczu oraz zwiÄ™kszenie pojemnoÅ›ci pÄ™cherza.
Dla lekarzy
Współpraca
Serwis pod patronatem